Sunday, May 31, 2009
چرا موسوی؟
همواره در ادوار تاریخی و در سیر رشد بشر، امید و انگیزه در روند حرکتی رو به جلو و پویایی جوامع تأثیر یه سزایی داشته است. در حوزه علوم انسانی هیچ مقوله ای با اهمیت تر از انگیزش برای دستیابی بشر به سعادت و آرامش نیست. چرا که تمامی انسان ها در هر سطح فرهنگی، فکری و اقتصادی، برای شرایطی متفاوت در آینده (هر شخص بسته به نیازهای درونی خود) ادامه مسیر می دهند. بنابراین هر پدیدۀ مثبتی که در جهت ایجاد انگیزه برای افراد یک جامعه قدم بردارد حتی اگر نتیجه آرمانی و شعارگونه غایی خود را در برنداشته باشد قابل احترام و حمایت است.
مسئله انتخابات در ایران در دوره های متفاوت و به خصوص در سال های اخیر به دور از تمامی جنجال های حزبی و شعور سیاسی، شور دگرگونه زیستی را در اقشار مردم به ویژه جوانان زنده ساخته است. البته این مقوله به نوعی پدیده ای جهان شمول است. همانطور که در ماه های اخیر جو انتخاباتی ایالات متحده امریکا شاهد چنین شور و تحولی بود؛ آن هم در فضایی که رفاه و آزادی در چنین کشورهایی قابل قیاس با کشورهایی چون ایران نیست. به دیگر سخن، تنها رفاه در سطح زندگی روزمره شاید برای ادامه زندگی کافی نباشد و آن چیزی که انسان را در تمامی طول تاریخ به حرکت وامی دارد همان امید و انگیزش ناشی از یک اتفاق است. در این میان شخصی با معیارها و برنامه هایی متفاوت برمی خیزد و برای مردمی که نیاز به فاکتورهای انگیزشی –نه لزوما نیاز به رفاه- برای حرکت دارند، امید می آفریند. چرا که مقوله رفاه خود در طول دستیابی به آن انگیزش و حرکت است.
بحث بر سر اینکه انتخابات در ایران کاملا سالم و به دور از هرگونه تقلبی صورت نمی پذیرد و یا اینکه رئیس قوه مجریه در ایران ابزار کافی برای اعمال قدرت و انجام اهداف خود ندارد، نیست؛ سخن از این است که اگر قرار بر این باشد که با بی تفاوتی به موضوعات اجتماعی که در آن زندگی می کنیم – و خواه و ناخواه ملزم به زیست در آنیم- برخورد نماییم، حاصل سرخوردگی و افسردگی تمامی سطوح مردم خواهد شد و حتی آن هایی هم که تفکر انقلابی دارند در این فضا چیزی عایدشان نمی شود. مقصود اینکه هر اتفاقی در جامعه بشری در محدوده جغرافیایی یک کشور نیاز به یک انگیزه و متعاقبا شوری دارد که قطعاً با عزلت گزینی حاصل نمی گردد.
با این استدلال حمایت و دادن رأی به « میرحسین موسوی » امری لاجرم و ارزش افزا در جامعه کنونی ایران است. چراکه وی توانست ارزش امید به آینده را بار دیگر در مردمیت یک جامعه زنده نگاه دارد. قطعاً بسیاری از جوانانی که در محافل تبلیغاتی ایشان به جهت حمایت حضور می یابند (از جمله نگارنده)، آگاهی سیاسی از مسائل پیرامونی این رشته ندارند؛ اما همین بس که تحرک نسل های گوناگون منجر به نشاط و امید در فردیت و جمعیت زندگی ها گشته است. حال اینکه « موسوی » تا چه اندازه در تحقق بخشیدن به آرمان هایش موفق خواهد بود در اولویت دوم قرار دارد. برای نسل های ایرانی همین کافی است که بار دیگر با نگاه انگیزانده شده به آینده برای فردیت خود و برای انسان حرکت می کنند.
|by Bahram
|1:23 AM
|
Sponsors |
|
 |
|
 |
|
Contact |
Do you know
where I live?
You can't even guess! Just shoot your message... I
always check my BOX before leaving
----->
Click |
Back
Back
Back
